De IJzeren loopbrug dateert van 1864
Rijksmonument
Het Kippebruggetje is een voetgangersbrug die de Nieuwlandsgracht overspant. Sinds 2001 is deze brug een rijksmonument, mede vanwege het beeldbepalende karakter binnen het beschermde stadsgezicht.
In 2007 kreeg de brug officieel de naam Kippebruggetje, daarvoor werd de brug in de volksmond al zo genoemd.
Het Kippebruggetje is een 1,40 brede en 16 meter lange gietijzeren fiets- en voetgangersbrug. Het midden van de brug is iets hoger dan de uiteindes. Het houten brugdek rust in ijzeren U-balken, de balken rusten weer op twee jukken die elk op 1⁄3 van de afstand van de kade staan. Door de twee jukken is de brug opgedeeld in drie gelijke delen. De jukken zijn deels van gietijzer en deels van smeedijzer gemaakt: de gecanneleerde kolommen zijn van gietijzer en de kruisschoren zijn van smeedijzer. Deze kruisschoren verbinden de kolommen en dragen op hun beurt een dwarsbalk.
Ook de brugleuningen zijn deels gietijzer en deels smeedijzer. De gietijzeren palen zijn gegroefd en hebben een achtkantige voet. Per zijde lopen tussen de palen drie smeedijzeren staven en bovenop een staafvormige handlijst. Op vier plekken staan op de handlijst gietijzeren ornamenten, deze markeren de plekken waar de jukken onder het brugdek staan en waar de brug op de kade komt. De ornamenten hebben de vorm van een palmet tussen twee liggende voluten met bloemmotieven. Onder de ornamenten staan paarsgewijs palen. De handlijsten eindigen op beide oevers met een spiraalvorm.
Nabij het Kippebruggetje liggen nog twee bruggen: de Munnikenbrug en de Waterpoortbrug, de laatste is eveneens een rijksmonument.
Bron: wikipedia.org
Een pracht van een foto, waar men lang naar kan kijken. Niet dat er, wat de bebouwing
betreft, veel is veranderd, maar het is de sfeer, de twee bruggetjes, Nieuwland en het Munnickenveld. Nu nog een der mooiste punten van Hoorn. Voor op de brug is wazig een jongen te onderscheiden. Hij was te rap voor de fotograaf, maar zijn vrienden hebben het beter gedaan. De derde van rechts heeft een pijl en boog in de hand, terwijl de jongen uiterst rechts op het hek staat te vissen.
De laatste jaren is men hier geducht aan het werk geweest om alles te restaureren, zelfs heeft men er wat oude lantarens neergezet. Op de hoek was het tapperijtje van Trien de Geus, maar de vergunning was van de weduwe Hegeman. De klanten voelen zich wat betrapt en staan achter de glazen te gluren. De huisjes erachter werden bewoond door de families Kaag en Tool. BeideI hoofden van deze gezinnen verdienden de kost als kleermaker. Bij nadere bestudering blijkt toch dat we de caféhoudster wat te laag hebben getaxeerd, want het was niet alleen maar een tapperij. Kijkt u maar, boven staat ook nog keurig aangegeven: Wijnen Likeuren en Gedistilleerd. Dit even om alles recht te zetten.
Bron: Oude ansichten 2 (1979)
